Nu kan het gaan beginnen :D

Yo, daar ben ik weer!

Het werd hoog tijd om hier weer eens wat neer te zetten, dus daar ben ik dan. Tot nu toe gaat alles goed. Mijn stage bevalt me goed en ik leer er echt heel veel van. Voornamelijk op het gebied van Marketing! Super dus!

Waar ik inmiddels wel een beetje gek van word is dat ik van Hostel naar Hostel sleep met mijn spullen. Niks heeft een plekje en dat valt niet mee als je er normaal van houdt om al je spullen op een bepaalde plek te bewaren. ( Zo was ik vroeger nooit, dit zal mijn moeder zich ook echt nog wel kunnen herinneren. Maar met de jaren ben ik echt een stuk georganiseerder geworden. Bijna tot het pijnlijke aan toe eigenlijk .. ) Maar goed, hier komt morgen verandering in gelukkig!

Morgenvroeg sta ik namelijk op tijd op om met mijn spullen naar mijn stage te zeulen. Vanuit daar zal ik dan na werktijd naar Darlinghurst gaan ( een wijk die aan de binnenstad van Sydney grenst ) want daar krijg ik voor de komende 6 weken lekker mijn eigen kamer. Ik ben heel benieuwd hoe het er allemaal uitziet want mijn stagebegeleider kent het gebouw en is er erg enthousiast over. GELUKKIG MAAR! Gelukkig komt een 'mate' van me even langs om te helpen slepen. Hele aardige jongen van Frankrijk waar ik het goed mee kan vinden. Wel leuk want ik denk wel dat we in contact zullen blijven. ( Tim schatje, niks om je zorgen over te maken... Ik vertel tegen hem vooral ook veel over jou namelijk haha )

Afgelopen vrijdag was het eindelijk eens warm genoeg om te gaan zwemmen. Hier heb ik dan natuurlijk ook gebruik van gemaakt. In het zand liggen was heerlijk, ik had het naar mijn zin en alles ging vlekkeloos. Totdat ik ging zwemmen in de zee natuurlijk... Ik wilde niet eens zwemmen, ik wilde alleen maar even in en uit wippen om me wat af te koelen. Maar de golven en de onderstroom zijn hier zo gigantisch dat ik zo de zee mee ingetrokken werd.. Dus ik moet wel net doen alsof dit de bedoeling was en ik ging maar een stukje zwemmen. Ik dreef binnen enkele seconden een paar meter verder naar achteren en dacht.. NO WAY, ik wil eruit.. Dus ik heb gezwommen als een gek om dichter bij het strand te komen, dit ging allemaal goed. Maar jullie kennen allemaal dat laatste vermoeiende stukje wel he, net voordat je echt helemaal het water uit bent. De golven trekken met volle kracht het zand onder je voeten vandaan en slepen je zo weer mee de zee in.. Rennen hielp ook niet echt want de golf haalde me in. Maar liefst 3 keer werd ik weer meegetrokken en het leek erop dat ik het gewoon niet ging redden. Inmiddels had ik al 1,5 liter zeewater gedronken en had ik het zand in mijn gezicht hangen. En hoe mijn bikini zat wil ik ook niet weten, ik denk niet dat dit allemaal meer op zijn plek zat namelijk. Maar dat kon me even niet zoveel schelen want ik wilde niet verdrinken.. Uiteindelijk lukte het dan eindelijk om sneller te rennen dan de golven en ik was veilig op het strand. Ik was BUITEN ADEM, maar trok natuurlijk een cool gezicht alsof er niets aan de hand was. Ik voelde me op dit moment een beetje als Bridget Jones eigenlijk.. Achteraf erg om moeten lachen :D ( Nu weer stiekem :P )

Op dit moment ben ik vooral bezig met de reis samen proberen te stellen die ik in januari met mijn lieve ouders ga maken --> van Sydney naar Brisbane & natuurlijk met de reis die ik met mijn vriendinnetje Fenne ga maken ( ohja, ze heeft officieel bevestigd en heeft een ticket gekocht!! 31 januari haal ik haar op in Melbourne. ) Onze reis zal van Melbourne naar Sydney gaan, langs de Great Ocean Road.. Dan zal ik haar nog even Sydney laten zien, waarna we doorvliegen naar Brisbane. Vanuit hier pakken we dan een busje en rijden we naar Cairns.. Ik verheug me hier echt ENORM op! Zij zal dan op 1 maart alweer naar huis vliegen vanuit Cairns. Maar ik ga nog even door want ik wil heel graag nog naar Darwin en vanuit daar naar Alice Springs om Ayers Rock te bewonderen.. Wat ik daarna precies doe is me nog een raadsel, maar het zal langzaamaan tijd worden om dan naar huis te gaan. Maar, dat is nu nog ver weg..

Ik heb, doordat ik nog steeds op dezelfde plek zit, niet echt boeiende foto's meer gemaakt. Dit komt wel weer bij het volgende verslag.

Wat ik wel grappig vond overigens. Ik loop altijd langs winkeltjes waar iedereen een beetje loopt te gillen tegen elkaar ( tenminste zo lijkt het, ik kan het niet verstaan ). Dus ik begon me toch wel af te vragen wat dat was en heb ernaar geïnformeerd. Nu blijkt dat er 2 eetzaakjes heel ongunstig naast elkaar gelegen zijn waardoor de concurrentie natuurlijk MOORDEND is. Vooral ook omdat ze allebei Aziatisch eten verkopen. Ze willen uiteraard beide goed verdienen en zijn dus op een soort van oorlogspad. Ooit begonnen de prijzen bij $15 dollar voor lunch. Toen werd dat $10, daarna $5 dollar. En inmiddels kun je er al Sushi, Rijst, Kip e.d. krijgen voor $1 á $2 dollar. Belachelijk natuurlijk. Maar het is op een grappige wijze een hele duidelijke miniatuur die laat zien hoe concurrentie werkt. Ze schreeuwen niet alleen de hele tijd tegen elkaar, maar ook tegen de klanten die langslopen... Beetje ongemakkelijk in het begin, maar het went :D. Ik heb van deze zaakjes even een foto gemaakt voor jullie beeldvorming.

Verder dan dat ben ik nog steeds op zoek naar een baan. Hopelijk gaat na het weekend mijn telefoon met een goed bericht dat ik aan de slag kan. Overal zomaar naar binnen lopen en zeggen dat je onmiddellijk beschikbaar bent blijkt toch niet zo een top-methode. Dat bleek ook weer toen ik zomaar even dacht aan de slag te kunnen gaan bij de Cricket vereniging hier. Ze hebben een mooi en groot stadion. Daar is vast wel werk te vinden, dacht ik.. En dat was ook zo, ik kon zo beginnen. Maar het was wel vrijwilligerswerk ( DUH, had ik kunnen weten.. ) Dat ga ik natuurlijk niet doen aangezien ik bij mijn stage ook al niks verdien. Maar goed, hier heb ik ook maar even een foto van gemaakt om mijn album wat aan te vullen. Wees gerust. Zoals de titel van dit reisverslag al verklapt; 'nu kan het gaan beginnen' worden mijn verhalen de komende tijd alleen maar interessanter en de foto's indrukwekkender. Beloofd!

Ik ga snel weer verder met mijn reisplannen uit te werken, tot de volgende keer allemaal!

Veel liefs van Patricia